Bizi dezagun bizitza!

Uda iritsi da, eta, honekin batera, “normaltasun berria”. Normaltasun hori ez da izango martxoaren 13ra arte bizi genuenaren berdina. Data horretan osasun-larrialdia deklaratu zen lehenik, eta alarma-egoera, gero. Eta konfinatuta gelditu ginen etxean, entseguak eta kontzertuak  bertan behera geldituz.  Gure 33. urtebetetzearen ospakizunak ere  eten egin ziren.

Berrasmatzen jakin genuen, eta lanean jarraitu dugu astean online bi saio eginez. Horiei esker hurrengo denboraldiko emanaldiak prestatu ditugu.

Errealitate berrian, maskarak erabiltzen jarraitu beharko dugu eta urruntze fisikoa mantendu ; gizarte-ekintzetan murrizketak izango dira eta pertsona kopuru mugatuen aurrean abestu beharko dugu…

Hala ere, gure koru-jarduera normaltasunez berreskuratzea espero dugu, eta aurreikusitako programazioa betetzea, entsegu presentzialekin, kontzertuekin eta kalejira koralekin.

Orain, egoera berri horretaz gozatzea dagokigu, uda honetan ondo pasatzea. Lehen hitzordua, nahiz eta Bilbon Aste Nagusirik ez egon, abuztuaren 27an izango dugu. Egun horretan, urtero legez, Alde Zaharreko kaleak alaituko ditugu betiko abestiekin.

Bizi dezagun bizitza, gaurkoak gerorako utzi gabe!

 

Eman ta zabal zazu!

Koronabirusa iritsi zenetik larogeita hamar egun  igaro direnean, hirugarren fasean sartu gara, eta bizitza “normala” berreskuratzetik gero eta hurbilago gaude. Oraindik hainbat ekitaldi atzeratu beharko ditugun arren, bertan behera utzi behar izan genituen emanaldiak hurrengo denboraldirako berreskuratzen eta berriro programatzen saiatuko gara.

Kontzertuei, saioei eta topaketei uko egin behar izan diegun denbora honek, beste trebetasun batzuk garatzeko balio izan digu; esate baterako, tresna digitalak erabili ditugu bide telematikoz entseatzeko. Tresna horiek, koru-kantuak eskatzen duen harreman pertsonala eta talde-lana ordezkatu ezin duten arren, konexioa eta ekipo-espiritua mantentzen lagundu digute.

Ez dakigu nolakoa izango den datorren “errealitate berria”. Baina, hogeita hamairu urte hauetan egin dugun bezala, etorkizunean ere gure kantak eskainiz gozatuko dugu, euskal lurraldetan eta, Iparragirre bezala, gure mugetatik haratago ere.

Zaindu gaitezen eta jarraitu dezagun abesten!

Esperantzari leiho bat

Koronavirusa iritsi zen eta gelditzeko agindu zuen! Eta gelditu ginen.

Ekaina bukaera arte aurreikusita genituen emanaldi guztiak eta gure entseguak eten egin ziren. Zailtasunak-zailtasun,  geure burua berrasmatu eta bakoitza geure etxeetatik lanean jarraitu ahal izan dugu, internetek eskaintzen dituen baliabideak erabiliz.

Irailetik aurrera berreskuratzea espero ditugun kontzertu eta udazkeneko eta neguko konpromiso berriei aurre egiteko errepertorioak prestatzen jarraitzen dugu.

Orain,  mugitzeko askatasun handiagoa eta harreman sozial handiagoa dakarren estadio berri batera sartzean, zaindu gaitezen! Laster berriro bildu eta elkarrekin abestuz gozatu ahal izateko, etorkizunari baikortasunez begiratuz, esperantzari leiho bat ireki dezaiogun.

Bidean  gelditu direnak ezin ditugu ahaztu. Eta, txaloetatik haratago, gure herrialdeko  osasun arloko langile guztiek egindako lan gogorra aitortu nahi dugu beste behin ere.

Eskerrik asko!

Zailtasunak-zailtasun,  geure burua berrasmatu eta bakoitzak geure etxetik lanean jarraitu ahal izan dugu.

 

Bigarren berrogeialdi hau hastean, gure etxeetan itxialdian, Garaizarko Matsorriok Covid19aren biktima guztiak gogoratu nahi ditugu eta haien familiei eta lagunei besarkada handi bana helarazi.

Gaixotasunari aurre egiten ari direnei ere lagundu nahi diegu. Animo! Eta, nola ez, eskerrik beroenak luzatu nahi dizkiegu ospitaleetan, egoitzetan eta gure etxeetan pandemia hori gainditzen laguntzen diguten osasun-langile guztiei. Arratsaldeko zortzietan jotzen ditugun txaloekin batera, gure gizarte-onarpena dijoa ere.

Hortik atera daiteke. Hemendik aterako gara! Guztion laguntzarekin. Oraingoz, etxean geratzen gara. Etorriko da uda eta berriro topatuko gara. Berriro abestuko dugu eta epidemia horrek zapuztu zituen planak berreskuratuko ditugu.

Zaindu gaitzezen!  Gero eta  gutxiago falta zaigu elkar ikusteko. Animo